دو رکعت، که در هر رکعت بعد از حمد یازده مرتبه سوره‌ توحید خوانده شود.

در فضیلت این نماز چنین آمده است:

«خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیّت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است.»(5)

2ـ احیای این شب.(6)

3ـ نیایش و دعا.(7)

دو رکعت نماز خوانده شود و پس از آن سه بار دعای زیر قرائت گردد:

«اللّهم انت الاله القدیم و هذه سنةٌ جدیدةٌ فاسئلک فیها العصمة من الشیطان و القوَّة علی هذه النّفس الامّارة بالسُّوء»(9)؛ بارالها! تو خدای قدیم و جاودانی و این سال، سال نو است، از تو می‌خواهم که مرا در این سال از شیطان حفظ کنی و بر نفس اماره (راهنمایی کننده) به بدی پیروز سازی.

«هر کس در این روز روزه بگیرد، خداوند دعایش را اجابت کند.»(11)

در آن روز سپاه عمر بن سعد وارد کربلا شد.

چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره‌ حمد، 50 بار سوره‌ توحید خوانده می‌شود. پس از پایان نماز، 70 بار «سبحان الله والحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر ولا حول ولا قوة الاّ بالله العلیّ العظیم» خوانده شود.(13)

2ـ احیای این شب کنار قبر امام حسین(علیه السلام).(14)

3ـ دعا و نیایش. (15)

هر کس کار و کوشش را در این روز، رها کند، خداوند خواسته‌هایش را برآورد و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد. (16)

2ـ زیارت امام حسین(علیه السلام).(17)

3ـ روزه گرفتن در این روز کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود. (18)

4ـ آب دادن به زائران امام حسین(علیه السلام).(19)

5ـ خواندن سوره توحید هزار مرتبه.(20)

6ـ خواندن زیارت عاشورا. (21)

7ـ گفتن هزار بار ذکر «اللّهم العن قتلة الحسین(علیه السلام).»(22)

سالگرد شهدا

مراسم سالگرد شهدای گمنام در شنبه 4 آبان 1387 با حظور مسولین محترم و مردم شهید پرور منطقه در آرامگاه شهدای گمنام شهدا برگزار شد.

مسجد جامع درخش

یکی از مهمترین آثار تاریخی روستای درخش مسجدی ساده و یک ایوانی با دو رواق در دو سمت ایوان است که با مصالح آجر و ملات گچ ساخته شده است این مسجد با عنایت به اسلوب معماری احتمالا در عصر صفویه بنا شده است و تا امروز بارها مرمت گشته و اکنون مورد استفاده مردم روستا قرار دارد.مسجد جامع درخش،قلب طپنده روستا است و ثبت آثار ملی نیز گشته است.

محرم در درخش 

علاقه و عشق مردم درخش به شهیدان و قهرمانان حماسه ی جاودان کربلا و به خصوص ارادات عمیق آنان به سرور شهید آقا ابا عبدالله الحسین چندان عمیق است کهمراسم عزاداران آنان محشون از تاثرات زیبای انسانی نموده است این مراسم از اوایل محرم آغاز شده و درخشی های ساکن در اقصا نقاط ایران برای شرکت در مراسم سوگواری به درخش می ایند و روزهای تاسوعا و عاشورا اوج این گردهمایی هاست. مراسم سوگواری هز روز 4 محرم با علم بندان و پشاندن علم ها وسیله ی پارچه های نذری آغاز شده. تعداد این علم ها چهارده عدد می باشد 12 علم به نام دوازده امام شیعیان 2 علم به یاد بود حضرت ابوالفضل العباس و حضرت فاطمه زهرا طی مراسمی خاص آذین می شوند.

اهالی محترم درخش معتقداند اگر علمی بر زمین افتد صاحب علم باید قربانی بدهد و گر نه اتفاق نا گواری رخ خواهد داد.

از روز 4 محرم تا پایان روز 10 محرم علم ها را دور ده می چرخانند و برای اموات و رفتگان فاتحه می خوانند.

اوج مراسم از روز تا سو عا شروع می شود.مردم در مسجد جامع روستا جمع می شوند و از صبح زود نخل بزرگی را که سمبل فداکاری های حضرت عباس است آماده می کنند. در حین آماده کردن نخل هیات های عزاداری گرد روستا می چرخند و عزاداری می کنند.درخشیها نخل را به همراه گروه های عزاداری در صحن مسجد به حرکت در آورده و به سوگواری می پردازند

شب عاشورا از مراسم این شب که عزاداران سینه خود را از عشق اباعبدالله می آکنند و با زدن طبل و سنج به نوحه خوانی و سینه و زنجیر زنی روح خویش را صیقل می دهند.

از دیگر مراسم این شب که شمع گردانی است که اهالی در مظروفی به نام شمع بر که بدین جهت تهیه شده است شمع های نذری می افروزند.این مراسم از شکوهی عظیم برخوردار است.

صبح روز عاشورا اسبی را که سمبل اسب امام حسین ذولجناح است برای حضور در مراسم می آرایند. آماده کردن ذولجناح نیز موروثی می باشد. می گویند در گذشته نه چندان دور در روستا اسبی بوده که به هنگام فرا رسیدن عاشورا بی قراری نموده و به سختی می گریسته است. از دیگرجذابیت های این سوگواری،آماده سازی تابوت های شهدای کربلا و بستن کبوتران خونین بال بر روی آنان،گهواره و حجله های خردسالان و نوجوانان امام شهید و ساخت سمبلیک سرهایی که در عصر عاشورا بر نیزه رفته است می باشد.

پس از به اتمام رسیدن عزاداری مردم حول دایره ای گرد می آیند و مراسم تعزیه خوانی و شبیه گردانی بر اساس حادثه مربوط به عاشورای سال 61 هجری که در ارض کربلا رخ داده است اجرا می گردد. به راستی درخش روستایی است که فرهنگ سوگواری محرم آن ارجی به درازای تاریخ دارد.

قلعه مرکزِِی درخش 

از سال 226 هجری قمری تا سال 665(ه.ق) حکومت قهستان در دست 8 تن از حکام اسماعیلی بوده است.اسماعیلیان افزون بر 2 قرن در سرزمین قهستان حظور داشته اند که قلعه ها و استحکامات موجود در مناطق کوهستانی و سوق الجیشی حکایت از این امر دارد. دو قلعه از قلاع اسماعیله در روستای درخش قرار دارد که از طریق تونل زیر زمینی به یکدیگر وصل میشده و هر یک به وسیله یکی از برجهای نگهبانی که بر فراز تپه شرقی روستا است به هم مرتبط بوده اند.

لیست کل یادداشت های این وبلاگ :